Projecten



Welkom bij de projecten

Op deze pagina staan de verschillende projecten van de RAF Benevolent Fund waar ik tijdens mijn stage mocht aan mee werken.


  1. Run to the beat 







Dit is een marathon van 13,1 mijl waar deelnemers kunnen joggen op de muziek van live optredens op verschillende locaties in Londen. De RAFBF had tien plaatsen voor leden van de RAF. Hierbij kreeg ik de taak een flyer te maken voor dit event. Ze wouden het liefst 10 vrouwelijke kandidaten waardoor de flyer een vrouwelijke toets mocht hebben. 

Het uiteindelijke resultaat werd hierna naar hun designer gestuurd die mijn idee dan professioneel omzet in een aantrekkelijke flyer.  


Dit als éen van mijn eerste projecten was een leuke start en ik kreeg meteen al wat verantwoordelijkheid. Ik heb als achtergrond van de flyer de 'Spitfire girls' genomen. Dit waren de eerste vrouwelijke piloten van de RAF die meevlogen in de Tweede Wereldoorlog. Zij werden omschreven als moedige heldinnen. Om als vrouw mee te doen aan een marathon, moet je ook moedig zijn. Mijn collega's waren enthousiast en ik kreeg mijn eerste echt voldoening. Ik kreeg de eerste keer het gevoel dat ik écht fier was op wat ik had gepresteerd. 


Ik ben aan deze taak begonnen als een communicatiewetenschapper en ben dan ook kritisch te werk gegaan. Welke bronnen kan ik raadplegen? Al gauw leerde ik de organisatie zelf RAFBF door en door kennen. Het begin was even zoeken mits ik amper wist waar te beginnen. Maar eens ik een idee had, kwam de kennis van mijn studie me te hulp. Enkel het echt designen van de flyer was niet al te goed gelukt omdat ik niet zo een computergenie ben. Gelukkig was dat niet mijn opdracht maar die van hun designer.

Dit is de link van de marathon zelf, die ik als één van de bronnen had gebruikt.

http://www.runtothebeat.co.uk/






2.   Airplay




"Airplay is our £24 million support programme for young people living on RAF stations– it’s the only project of its kind for Service families."

Dit project van 24 miljoen pond zorgt voor de aanleg van nieuwe speelparken (multi-use games areas) voor de kinderen, voor jeugd ondersteuning aan de hand van vrijwilligers die de veiligheid van de activiteiten garanderen en zorgt voor het uitbouwen van centra voor kinderverzorging dichtbij RAF stations. 

Kinderen in RAF families hebben het vaak niet al te gemakkelijk omwille van de lange periodes dat ze gescheiden worden van tenminste éen ouder en ze meestal moeten verhuizen naar verschillende RAF stations. Het maken van nieuwe vrienden kan hierdoor vaak bemoeilijkt worden. Aan de hand van deze projecten wil de RAF Benevolent Fund een stabiliteit geven aan deze kinderen door deze overal in Engeland te lanceren. Aan de hand van deze activiteiten probeert de RAF Benevolent Fund de stress van RAF families te verkleinen. 

Mijn collega's wouden me zoveel mogelijk laten zien buiten het kantoor. En vroegen me dan ook mee naar de opening van een nieuwe Airplay in Odiham. Enkele lokale persagentschappen zouden aanwezig zijn. Mijn collega, John, was zenuwachtig mits hij niet wist of er kinderen en moeders zouden zijn. De aanwezigheid van deze is cruciaal bij de opkomst van geïnteresseerde pers. Al gauw begreep ik ook dat de aanwezigheid van de vrijwillige pers voor onze fonds enorm belangrijk is, omdat de RAFBF zelf weinig geld heeft om de pers te kunnen betalen. Eens aangekomen, stroomden de kinderen toe en verdwenen de wolken. Ik kreeg de taak beeldmateriaal te maken van het gebeuren voor de facebookpagina van het fonds en informatiefolders uit te delen aan de pers. De lokale BBC en enkele andere lokale pers (Itv, lokale radio,..) waren aanwezig waarvan de BBC diezelfde avond nog een reportage heeft uitgezonden van de opening van Airplay in Odiham. 

Na het praten met de kinderen en hun ouders, bleek dit project een schot in de roos. Veel moeders waren dolenthousiast en vonden dit veilig voor hun kinderen. Het idee dat je vader in een oorlogsgebied zit, kan zeer stresserend werken op zowel de moeders als de kinderen. Daarom is dit project belangrijk om een toevluchtsoord te zijn indien de kinderen even hun gedachten willen verzetten. 

Ik zelf heb dan even nog de kans gegrepen om met de interviewer van de BBC even de praten. Ik vroeg haar hoe het is om voor zo een groot mediabedrijf te werken. Dit omdat ik even heb getwijfeld misschien buitenlandse reporter te worden. Door zo van die gesprekken leer ik beter hoe communicatiewetenschappen nu daadwerkelijk is in de praktijk. 

Ik heb op deze dag niet veel fysieke dingen geleerd maar wel humane. Ik voelde echt dat ik voor een liefdadigheidsfonds werkte en dat het geld, dat ze met fundraising verdienen,goed en doordacht wordt gespendeerd. 

3.  Edinburgh 



Een van de leukste evenementen tijdens mijn stage was de conferentie in Edinburgh Castle (12/04). Deze receptie was georganiseerd door het RAFBF (Sir Robert Wright) en wou hiermee het fonds in de kijker zetten. Een honderdtal mensen van Engeland en Schotland waren uitgenodigd. Graven, gravinnen, ministers, RAF eregasten en andere belangrijke potentiële sponsors. De overheid geeft geen donaties aan dit fonds, daarom moet dit fonds zelf zijn geld zoeken en met dit soort evenementen kan de RAFBF nogmaals persoonlijk uitleggen wat zij met dit geld doen. 

Ik ben, alleen, met de trein naar Edinburgh gegaan omdat de meeste collega's reeds daar waren. Zij hadden een kamer betaald voor mij in het Novotel en om half 5u werd ik verwacht aan de ingang van het kasteel. Ik moest assisteren bij de receptie waar ik ieder genodigde een badge en programmafolder gaf. Ik heette iedereen welkom uit naam van de RAFBF en zorgde dat alles vlotjes verliep. Elke genodigde mocht dan een cadet volgen die hun naar hun plaats bracht. Helaas waren deze cadetten niet op tijd, waardoor ik en een collega deze taak op ons namen. Nadat iedereen naar binnen was, begon Sir Robert Wright met zijn speech. Deze speech was zeker leerrijk om nogmaals deze organisatie beter te leren kennen. Na zijn speech begon een Schots orkest te spelen en werden genodigden bedankt voor hun komst. Vanaf dan waren er overal RAFBF collega's die informatie gaven over het fonds waaronder ik ook. 

Dit evenement heeft me veel geleerd. Zo van deze evenementen zijn inderdaad goed voor je organisatie omdat je nieuwe connecties leert kennen en nieuwe samenwerkingsakkoorden kunt sluiten.Ook het face-to-face aspect hier is van groot belang. Het reizen op zich leerde me ook men plan trekken op plaatsen waar ik nog nooit was geweest. Ook de verschillende etiquette die men op zo een evenement moet hanteren is leerrijk. Als je in zo een kringen rondloop moet je op elke tel letten. Het was ook uiteraard een mooie ervaring om uitgerekend in dat kasteel een conferentie te volgen. 

Het werk dat ik die avond heb moeten doen was niet spectaculair doch kan het tellen qua nieuwe connecties en ervaring. De verschillende culturen en mensen bij elkaar zet je wel aan het denken. Door dit evenement en door dat ik me steeds opnieuw moest voorstellen kreeg ik ook beter grip op wie ik nu echt ben. 


Hier enkele reacties van collega's die werden geschreven na deze receptie :










Hi All,

I would like to add my thanks to Bob's. With a really short get-in time, it was great having such a good team on board. Geoff and Dot please pass my thanks and best wishes to Josie and to John.

I always welcome your feedback. Please let me know if you were happy with the hotel and the mess supper. I would welcome any other comments which will help us improve future events.

Best wishes,

Tano



Dear All,
Many thanks to everyone who supported the above Reception last Thursday. I have received positive feedback from a number of sources and the event seemed to achieve much of its aims.
Nevertheless, there will be some lessons to learn (e.g. cadets turned up late and as a result the escorting of guests to groups was initially slow). If you have other points to note please pass them to me and to Tano.
Thank you again to those who travelled to Edinburgh. We are holding a similar event in Glasgow on Thursday 12 May and I would appreciate some further support.
Best regards,
Bob 

4. Bomber Command


"A sky full of poppies for those who gave their lives in War" (The Times)

Dit evenement is een eerbetoon aan de meer dan 55 000 man van de Bomber Command die hun leven hebben verloren in de Tweede Wereldoorlog. Op 28 juni, na een minuut stilte, zal een Lancaster 1 miljoen klaprozen uit de lucht laten vallen over de Bomber Command Memorial in Green Park. Dit Memorial zal worden geopend door de koningin, met de aanwezigheid van 28 koninklijke familieleden. Doordat mijn 1 maand vroeger gedaan is, heb ik beslist om de 28ste juni de RAFBF te gaan helpen en mee de opening te vieren. 

De eerste persconferentie ging door in maart, waarbij veel bekende persagentschappen aanwezig waren. The Times, Daily Express, The BBC, The Sun en andere waren aanwezig die dag. Carol Vorderman, een gekend TV icoon van Engeland, was daar om mee het project te steunen. En een tiental oude veteranen die deze wereldoorlog wel hadden overleefd waren er ook bij. Het Memorial, dat 7 miljoen pond kostte, ontbrak toen nog 1 miljoen pond. Met de verkoop van klaprozen wouden ze dit tekort van tafel vegen. Het fonds krijgt na de opening de taak om dit Memorial te onderhouden.

Ik kwam aan met collega's in een hotel dichtbij Hyde Park, waar de persconferentie doorging. Ik had de dag ervoor alle persfolders afgeprint en had deze op zak om aan de verschillende persagentschappen te geven, ter informatie. Ik moest die dag meehelpen aan de decoratie van de zaal en was verantwoordelijk voor de 'poppies'. Nadat iedereen was binnengekomen, begon een speech van de RAFBF en Carol Vorderman. Het was interessant om te zien hoe de pers reageerde op Carol Vorderman, zij was duidelijk dé ster. Na de conferentie zijn we met iedereen nog even naar buiten geweest voor foto's te trekken voor de pers. Ik moest dan alle klaprozen bij elkaar zoeken en die dan tijdens de foto's onopgemerkt de lucht in smijten. Deze foto werd de volgende dag in elke krant gepubliceerd. Ik moest verder zien dat alles in goede banen liep en zorgde voor de oudere veteranen. De RAFBF was uiteraard in de wolken met de hoeveelheid pers die was komen opdagen. Dit zou hun project de lucht in blazen. Het liet me beseffen dat je moed nodig hebt om in het leger te stappen omdat het zwart op wit staat dat de kans dat je dood gaat bestaat. 

De tweede persconferentie was in mei. De pers was weer in grote getallen aanwezig toen we allen een kijkje gingen nemen op de plaats van het Memorial. Na een speech van Sir Robert Wright, Malcolm White en Lord Ashcroft (die nog 1 miljoen pond doneerde), zijn we met iedereen naar Green Park gegaan. De werken aan de Memorial waren nog volop bezig waardoor iedereen verplicht een helm en fluo-vest moest aandoen. Het was interessant om het project tot leven te zien komen. Ik moest ervoor zorgen dat elke pers een perspakket had gekregen en iedereen sturen naar Green Park. Daar ter plaatse kon ik dan uitleg geven aan de vragende pers. Lord Ashcroft stond deze keer in de belangstelling omdat hij 1 miljoen pond had gedoneerd. 

De 28ste juni komen er meer dan 5000 veteranen en families van veteranen. De aanwezigheid van de koningin en 28 koninklijke familieleden zal zowel nationale als internationale pers aantrekken. Het is het eerste grootschalige project van de RAFBF, daarmee dat het de moeite is om dit die dag van dichtbij te mogen beleven. Na beide persconferenties waren er veel artikels gepubliceerd in de kranten. Dit heeft uiteraard een gezorgd voor een stijging van donaties voor het RAFBF. Zo een evenement werpt zijn vruchten dus daadwerkelijk af. Ook het aantal nieuwe leden op facebook was opmerkelijk. Je moet dus als organisatie zoveel mogelijk in de kijker komen te staan, om het hoofd boven water te houden. Ik zelf heb dan nog wat gepraat met enkele mensen van de pers om beter in te kunnen schatten wat hun werk in hield. Vrij interessante gesprekken waar ik uit heb geleerd dat journalistiek toch niet dat is wat ik zoek. 

Het zal zeker interessant zijn om het fonds na deze internationale dag, op te volgen. Zij zullen zeker een stijging kennen van donaties en verkoop van hun online shop. Dit fonds was 1 van de 5 fondsen die Kate en prins William hadden gekozen, waar men kon storten indien men een huwelijkscadeau wouden geven. 

De organisatie achter dit evenement is zeer relevant om te volgen, zo heb ik geleerd waarvoor er allemaal moet gezorgd worden indien er pers vrijwillig langskomt. Je moet ze zo goed mogelijk te vriend houden en hun geven wat ze willen. Voor iedereen ook een vrij stresserende dag omdat men dit niet goed op voorhand kan inschatten. Maar eind goed al goed. 

Ik kijk er alvast naar uit om de 28ste juni mijn collega's de laatste keer te helpen en dit project voor mij zien afsluiten. 

Hier een link van de officiële website van Bomber Command : 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten